Ο εκδότης Θοδωρής Ευθυμιάδης, η Αναστασία Κορινθίου, ο Βαγγέλης Αυγουλάς και συγγραφείς

Νέα|

Την Τρίτη 4 Φεβρουαρίου ο εκδοτικός οίκος Υδροπλάνο έκοψε την πρωτοχρονιάτική του πίτα στο Κρητικό κέντρο Αόρη. Ο εκδότης κύριος Θοδωρής Ευθυμιάδης, η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων Αναστασία Κορινθίου, η συντακτική ομάδα, οι συγγραφείς και το επιτελείο του Υδροπλάνου βρέθηκαν το βράδυ της προηγούμενης Τρίτης στον όμορφο χώρο του εστιατορίου για να βιώσουν ένα δείπνο στο σκοτάδι.

Στα πλαίσια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, το Υδροπλάνο οργάνωσε το συγκεκριμένο δείπνο σε συνεργασία με το σύλλογο «Με άλλα μάτια», με σκοπό την ενίσχυσή του φιλανθρωπικού έργου του συλλόγου. Τι είναι, όμως, το «Δείπνο στο σκοτάδι»;. Είναι ένα διαδραστικό ταξίδι στον κόσμο των αισθήσεων, αφού οι παρευρισκόμενοι καλούνται να «αφήσουν» την όρασή τους έξω από το χώρο εστίασης και να απολαύσουν ένα πλήρες δείπνο με τα μάτια κλειστά υπό τις οδηγίες εκπαιδευμένων εθελοντών και πάντα τηρούμενων των σχετικών κανόνων ασφαλείας. Η εκδήλωση έχει πάντοτε μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα και τα όποια έσοδα προκύψουν, διατίθενται κάθε φορά υπέρ ενός κοινωνικού, μη κερδοσκοπικού φορέα/σκοπού.

Η Βασιλόπιτα του Υδροπλάνο

Ο πρόεδρος του συλλόγου Βαγγέλης Αυγουλάς ήταν ένας εξαίρετος οικοδεσπότης, που καθόλη τη διάρκεια του δείπνου στο σκοτάδι συντρόφευε όλους τους συμμετέχοντες με τα αστεία του και τον αυτοσαρκασμό του. Όσοι παρευρεθήκαμε εκεί βιώσαμε μία πρωτόγνωρη εμπειρία του πώς είναι να λειτουργείς μέσα στο απόλυτο σκοτάδι.

Ένα δείπνο στο οποίο αν και στο απόλυτο σκοτάδι, ενεργοποιήσαμε τα μάτια της ψυχής, εκεί που η αφή λειτούργησε σαν πλοηγός μας και το άγγιγμα του χεριού είτε με τον εκπαιδευόμενο εθελοντή του τραπεζιού μας είτε με το διπλανό μας, δημιουργούσε το αίσθημα της ασφάλειας και ανέπτυσσε τη συνεργασία μεταξύ μας. Ένα δείπνο που αφύπνισε για άλλη μια φορά την σπουδαιότητα της ευγνωμοσύνης για πράγματα που ίσως οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε δεδομένα, ενώ για κάποιους άλλους ανθρώπους η απουσία τους έχει αλλάξει ολοκληρωτικά τη ζωή τους.

Μετά τα πρώτα λεπτά της αμηχανίας και της προσπάθειας εξοικείωσης με το απόλυτο σκοτάδι, οι υπόλοιπες αισθήσεις μας άρχισαν να οξύνονται και να μας βοηθούν στην αντίληψη της πραγματικότητας γύρω μας. Η αφή έπαιξε πρωταρχικό ρόλο ώστε να προσδιορίσουμε τη θέση μας αλλά και τα αντικείμενα που βρίσκονταν πάνω στο τραπέζι της κάθε παρέας. Η ακοή μας έγινε πιο προσεκτική και μέσα στο σκοτάδι είχαμε μάθει να ξεχωρίζουμε τον εξαιρετικό εκπαιδευμένο εθελοντή βοηθό μας, το Νίκο, που κι ο ίδιος χρειαζόταν τις δικές μας φωνές για να μπορέσει να προσδιορίσει τη θέση μας στο σκοτάδι. Η όσφρησή μας μπορώ να πω μας άνοιξε περισσότερο την όρεξη αφού μαντέψαμε ποιο θα ήταν το γεύμα μας. Τι κι αν ρίξαμε το κρασί μας πάνω στο τραπέζι, τι κι αν βρέξαμε τις χαρτοπετσέτες μας, τι κι αν προσπαθήσαμε να κόψουμε με το μαχαίρι μας χωρίς μεγάλη επιτυχία και ίσως μερικοί από εμάς, «κλέψαμε» μες το σκοτάδι τρώγοντας με τα χέρια, το σημαντικό είναι πως γίναμε όλοι μια παρέα, πως διασκεδάσαμε και πως μετά από κάποια ώρα νιώσαμε τόσο άνετα που δεν είχε σημασία πια αν ήταν σκοτάδι ή όχι.

Στο δείπνο αυτό με συνόδευε η έφηβη κόρη μου, που στο σχολείο έχει αρκετούς συμμαθητές με προβλήματα όρασης. Όταν στο τέλος του δείπνου άναψαν τα φώτα με πήρε αγκαλιά και μου είπε πως αυτό το δείπνο τη βοήθησε να νιώσει περισσότερη κατανόηση για τους συμμαθητές της και να θέλει να προσφέρει τη βοήθειά της σε αυτούς ακόμη περισσότερο. Τελικά, νομίζω πως η ευγνωμοσύνη ήταν το κυρίαρχο συναίσθημα στις καρδιές όλων μας εκείνη τη βραδιά.

Είναι πολύ σημαντικό εξάλλου να μπορούμε να κατανοήσουμε τον διπλανό μας κι αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε μόνο όταν μπούμε στη θέση του. Κι όλοι όσοι παρευρεθήκαμε στο δείπνο στο σκοτάδι νομίζω, πως έστω και για λίγο, μπορέσαμε να κατανοήσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποί μας με προβλήματα όρασης σε ένα όχι και τόσο φιλικό τις περισσότερες φορές περιβάλλον.

Κι αυτό το δείπνο στάθηκε η αφορμή για να θαυμάσουμε για άλλη μια φορά το μεγαλείο εκείνων των ανθρώπων που βλέπουν με τα μάτια της ψυχής.

Η βραδιά ολοκληρώθηκε με την κοπή της πίτας στο φως πια και ο συγγραφέας μας Γιώργος Στάθης, που μετέφραζε την εκδήλωση και στη νοηματική γλώσσα, ήταν ο τυχερός της βραδιάς κερδίζοντας το φλουρί και δημιουργώντας μία βιβλιοθήκη με βιβλία του εκδοτικού στη Θήβα.

Ο εκδότης Θοδωρής Ευθυμιάδης, ο Βαγγέλης Αυγουυλάς, η Αναστασία Κορινθίου και ο Γιώργος Στάθη κάνει διερμηνεία στη Νοηματική

Μία ξεχωριστή εμπειρία το «Δείπνο στο σκοτάδι» και είναι μία βραδιά που όσοι βρεθήκαμε εκεί θα την θυμόμαστε για πολύ καιρό αφού την σφράγισε η αγάπη. Το χαρακτηριστικό που κάνει τον εκδοτικό οίκο Υδροπλάνο να ξεχωρίζει είναι αυτή η αίσθηση της οικογένειας που συνδέει συντελεστές και συγγραφείς μαζί και τους κάνει μία πολύ δυνατή ομάδα σε πράξεις αγάπης.

Μείνετε συντονισμένοι ως την
επόμενη δράση αγάπης…

οι συμμετέχοντες στο δείπνο μαζί με τον Βαγγέλη Αυγουλά
Close Search Window